برخورد با یک نوجوان فراری می تواند یک تجربه چالش برانگیز و از نظر عاطفی برای هر والدین، سرپرست یا مراقبی باشد. با این حال، با رویکرد و حمایت صحیح، می توان به نوجوان خود کمک کرد تا به خانه بازگردد و به مسائل اساسی که منجر به فرار آنها شده است، رسیدگی کند. در اینجا 12 مرحله و 12 نکته وجود دارد که به شما در عبور از این وضعیت دشوار کمک می کند:

مرحله 1: آرام و صبور باشید

1. نفس عمیق بکشید و سعی کنید آرام بمانید، حتی اگر مضطرب یا عصبانی هستید.
2. از واکنش‌های تکانشی یا پرخاشگرانه خودداری کنید، زیرا این می‌تواند وضعیت را تشدید کند و باز کردن صحبت‌های نوجوانتان را سخت‌تر کند.
3. با حوصله به نگرانی‌ها و احساسات نوجوان خود گوش دهید و احساسات او را بدون قضاوت تأیید کنید.

مرحله ۲: باز و صادقانه ارتباط برقرار کنید

1. در مورد دلایل فرار نوجوان خود با نوجوان خود گفتگوی باز و صادقانه داشته باشید.
2. آنها را تشویق کنید تا احساسات و نگرانی های خود را بیان کنند و با دقت به پاسخ های آنها گوش دهید.
3. در مورد احساسات و نگرانی های خود صادق باشید، اما از سرزنش یا انتقاد از نوجوان خود اجتناب کنید.

مرحله 3: ارائه پشتیبانی و منابع

1. پشتیبانی و منابع نوجوان خود را، مانند مشاوره یا درمان، ارائه دهید تا به آنها کمک کنید تا با هر گونه مشکل اساسی که ممکن است در فرار آنها نقش داشته باشد، مقابله کنند.
2. اطلاعاتی در مورد منابع محلی، مانند پناهگاه ها، بانک های مواد غذایی، و برنامه های آموزشی شغلی در اختیار آنها قرار دهید.
3. به آنها کمک کنید تا مکانی امن و باثبات برای اقامت پیدا کنند، مانند خانه یکی از بستگان یا یک خانه سرپرست.

مرحله 4: تعیین مرزها و انتظارات

1. توقعات و مرزهای خود را به وضوح بیان کنید، مانند اینکه از آنها بخواهید تا تاریخ معینی به خانه بازگردند یا مرتباً چک این را انجام دهند.
2. توضیح دهید که هیچ گونه رفتار خطرناک یا غیرقانونی، مانند مصرف مواد مخدر یا مصرف مشروبات الکلی زیر سن قانونی را تحمل نخواهید کرد.
3. پیامدهایی را برای برآورده نشدن انتظارات خود تعیین کنید، اما همچنین برای ارائه شانس دوم و پشتیبانی آماده باشید.

مرحله 5: به دنبال کمک حرفه ای باشید

1. با یک متخصص، مانند یک درمانگر یا یک مددکار اجتماعی، مشورت کنید تا نظرات و راهنمایی های آنها را در مورد نحوه بهترین حمایت از نوجوان خود دریافت کنید.
2. به دنبال کمک از یک خط تماس پیشگیری از فرار یا یک سازمان غیرانتفاعی محلی که در کار با جوانان فراری تخصص دارد، کمک بگیرید.
3. برای درک گزینه‌ها و حقوق خود به‌عنوان والدین یا قیم به دنبال مشاوره حقوقی باشید.

مرحله 6: به طور منظم پیگیری کنید

1. به طور مرتب با نوجوان خود تماس بگیرید تا ببینید وضعیت او چگونه است و از او حمایت و تشویق کنید.
2. آنها را تشویق کنید تا با شما در تماس باشند و در صورت نیاز به کمک یا حمایت با شما تماس بگیرند.
3. آماده باشید تا رویکرد خود را بر اساس نیازها و پاسخ‌های نوجوان خود در صورت نیاز تنظیم کنید.

مرحله ۷: به هر گونه مشکل اساسی رسیدگی کنید

1. هر گونه مشکل اساسی، مانند نگرانی‌های مربوط به سلامت روان یا درگیری‌های خانوادگی را شناسایی کنید و برای رفع آنها از متخصص کمک بگیرید.
2. نوجوان خود را تشویق کنید تا برای هرگونه مشکل سوء مصرف مواد یا اعتیاد به دنبال کمک باشد.
3. با نوجوان خود کار کنید تا برنامه ای برای رسیدگی به مشکلات اساسی و جلوگیری از فرار مجدد آنها تهیه کنید.

مرحله 8: ایجاد یک رابطه مثبت

1. برای ایجاد یک رابطه مثبت و حمایتی با نوجوان خود بر اساس احترام و اعتماد متقابل تلاش کنید.
2. به نوجوان خود نشان دهید که به رفاه او اهمیت می دهید و برای حمایت از او حاضرید، حتی اگر با انتخاب های او مخالف باشید.
3. نوجوان خود را تشویق کنید تا احساسات و نگرانی های خود را بیان کند و با دقت به پاسخ های آنها گوش دهید.

مرحله 9: صبور و پایدار باشید

1. در تلاش‌های خود برای کمک به نوجوان خود صبور و پایدار باشید، زیرا ممکن است طول بکشد تا او به شما اعتماد کند و به روی شما باز شود.
2. برای رویارویی با موانع و چالش‌ها و تنظیم رویکرد خود در صورت لزوم آماده باشید.
3. به خاطر داشته باشید که ایجاد یک رابطه مثبت و حمایتی با نوجوان خود یک فرآیند طولانی مدت است.

مرحله 10: از خودتان کمک بگیرید

1. بدانید که برخورد با یک نوجوان فراری می‌تواند از نظر عاطفی خسته‌کننده باشد و از خودتان نیز کمک بگیرید.
2. به دنبال حمایت از یک درمانگر یا یک گروه حمایتی برای والدین جوانان فراری باشید.
3. مراقب سلامت جسمی و عاطفی خود باشید، زیرا این به شما کمک می‌کند والدین یا قیم مؤثرتر و حمایت‌کننده‌تری باشید.

< strong>مرحله 11: خطوط ارتباطی را باز نگه دارید

1. راه های ارتباطی با نوجوان خود را باز نگه دارید، حتی اگر با شما زندگی نمی کند.
2. آنها را تشویق کنید تا در صورت نیاز به کمک یا حمایت با شما تماس بگیرند و آماده ارائه آن باشید.
3. اگر نوجوانتان در برقراری ارتباط با شما مردد است صبور باشید و درک کنید، زیرا این یک واکنش رایج برای جوانان فراری است.

مرحله 12: موفقیت ها و پیشرفت ها را جشن بگیرید

1. هر موفقیت و پیشرفتی را که نوجوانتان به دست آورد، هر چقدر هم که کوچک باشد، جشن بگیرید.
2. تلاش‌ها و دستاوردهای آنها را قدردانی کنید و تقویت و حمایت مثبت ارائه دهید.
3. به خاطر داشته باشید که هر قدم کوچک رو به جلو گامی مثبت به سوی آینده ای سالم تر و پایدارتر برای نوجوان شماست.

منابع و مراجع دارای اعتبار بالا:

1. «جوانان فراری و بی‌خانمان: راهنمای والدین، سرپرستان و مراقبین» توسط خط ایمنی ملی فراری
2. “کمک به نوجوان خود: راهنمای والدین، سرپرستان و مراقبان” توسط آکادمی اطفال آمریکا
3. “جوانان فراری: راهنمای حرفه ای ها” توسط Child Welfare Information Gateway

به یاد داشته باشید، برخورد با یک نوجوان فراری می‌تواند تجربه‌ای چالش‌برانگیز و از نظر عاطفی تخلیه‌کننده باشد، اما با رویکرد و حمایت صحیح، می‌توان به نوجوان خود کمک کرد تا به خانه بازگردد و به مسائل اساسی که منجر به فرار او شده است، رسیدگی کند. با پیروی از این 12 مرحله و 12 نکته، می توانید حمایت و منابع مورد نیاز نوجوان خود را برای ساختن آینده ای سالم تر و پایدارتر در اختیار نوجوان خود قرار دهید.